Herders, Hij is geboren
Herders, Hij is geboren in 't midden van de nacht,
die zo lang van tevoren de wereld heeft verwacht.
Vrolijk, o herderkens, zongen ons d'engelkens,
zongen met blijde stem: haast u naar Betlehem.
Wij arme, slechte liekens gelijk de boeren zijn,
wekten onze gebuurkens en in de maneschijn;
liepen met blij geschat naar deze arme stal
daar ons de eng'lenzang altemaal toe bedwang.
Als wij daar zijn gekomen, ziet, een klein Kindeken
leit op 't stro nieuwgeboren, zoet als een lammeken.
D'oogskens van stonden aan zag men vol tranen staan.
't Weende uit druk en rouw in deze straffe kou.
't Kindje begon te slapen, de Moeder sprak ons aan:
lieve herders, tezamen, wilt zoetjes buiten gaan!
U lie zij peis en vree! Dat brengt mijn Kindje mee,
want 't is uw God en Heer. Komt morgen nog eens weer.
